SEVMEK TEK KİŞİLİK DİRENİŞTİR ADAMIM...

Hala seni düşünüp özleyebiliyordum...
Gülüşünü, sarılışını, sesini hissedebiliyordum.
Boyunu, posunu, silüetini hafızama kazısam da korktuğum başıma geliyordu işte...
Korkudan attığım çığlıklar dahi  sessizleşiyordu bu aralar...
Yüzün...
Her bir zerresini tenime, ruhuma kazıdığım yüzün silikleşiyordu zihnimde.
Saçın, kazağın, boyun posun hepsi netken,
Neden gözlerini, burnunu, aşık olduğum gamzeni, gülüşünü hatta dişlerini flu görmeye başlamıştım?
Adını da kendini de mıh gibi çakmışken ruhuma,
Seni unutmaktan korkuyordum adamım!
Zoruma gitse de yaşananlar, ben seni hiç unutmak istemedim adamım!
Bir gün..
Bir gün her şey silinse bile kafamdan
Sevimli bir bunak olsam dahi
Beni seven, yüzümü bir çocuk gibi okşayan ellerini asla unutmayacağım!
İlişki, ayrılı iki kişilik bir eylem olsa da sevmek tek kişilik bir direniştir adamım!
Sen olmasan da, olamasan da  yanımda,
Her gün birer birer azalsanda zihnimden
Hislerime, kalbime, bende ki duygulara kimse dokunamaz!
Onlar ki benim en değerli hazinelerim!
Seni sevmek için sana ihtiyacım yok ki benim!
Kalbim o kadar büyük ki, biz bize yeteriz...
Sen olsan da hoş olmasan da hoş adamım!
Zaten bir bilebilseydin bendeki yerini,
Ah bir görebilseydin kalbimdeki yerini 
Gitmezdin,gidemezdin be adamım!
Şimdi rüzgara karşı yüzünü dönüp bir sigara yak adamım...
Yak ki esen rüzgarla son kez dudaklarını hissedip, hazineme sıkı sıkı saklayayım seni...




Previous
Next Post »